آیا تا به حال پیش آمده که هنگام خرید قهوه با اصطلاحات لایت و مدیوم مواجه شوید و ندانید کدام را انتخاب کنید؟ این اصطلاحات، به درجه برشته‌کاری قهوه اشاره دارند و بسیاری از خصوصیات قهوه‌ای را که خریداری می‌کنید، شکل می‌دهند (مطالعه مقاله رست قهوه چیست؟). در واقع، لایت و مدیوم به درجه برشته‌کاری قهوه اشاره دارند که بر طعم، عطر و سایر ویژگی‌های قهوه تأثیر می‌گذارند. قهوه لایت رُست طعمی سبک‌تر و پیچیده‌تر دارد و اسیدیته آن بیشتر است، در حالی که قهوه مدیوم رُست طعمی متعادل‌تر و همه‌پسندتر با بادی کامل‌تر ارائه می‌دهد.
در این مقاله از دلکینی قصد داریم قهوه لایت رست و مدیوم رست را از جنبه‌های مختلف مقایسه کنیم. از پروسه برشته‌کاری گرفته تا میزان اسیدیته، بادی، عطر و طعم، تمام این عوامل در تجربه نهایی شما از نوشیدن قهوه نقش دارند. پس اگر هنوز در انتخاب میان این دو مردد هستید، در ادامه با ما همراه باشید تا با تفاوت‌های قهوه لایت و مدیوم آشنا شوید و ببینید کدام یک برای شما مناسب‌تر است.
فرایند برشته‌کاری نه‌تنها روی ظاهر دانه، بلکه روی عطر، طعم و حتی ویژگی‌های شیمیایی قهوه تأثیر می‌گذارد. از میان انواع درجه رست قهوه، قهوه‌های لایت و مدیوم در طیف برشته‌کاری به درجات سبک‌تر تعلق دارند، اما همین تفاوت‌های جزئی می‌توانند تجربه‌های کاملا متفاوتی در فنجان شما خلق کنند (مطالعه مقاله انواع درجه رست قهوه کدام‌اند؟).
خصوصیات قهوه لایت رست
آیا ترجیح می‌دهید خصوصیات طبیعی دانه قهوه‌تان را بچشید؟ در این صورت قهوه لایت رست برای شماست! این درجه، کوتاه‌ترین زمان برشته‌کاری را طی می‌کند، بنابراین بیشتر ویژگی‌های اصلی دانه حفظ می‌شوند و نتیجه آن قهوه‌ای با اسیدیته بالا، نت‌های میوه‌ای یا گلی و بافتی سبک و رقیق است. به دلیل کوتاه بودن زمان برشته‌کاری، قندهای طبیعی قهوه فرصت کاراملی شدن پیدا نمی‌کنند و روغن‌های طبیعی دانه نیز آزاد نمی‌شوند، بنابراین سطح دانه‌ها خشک و مات باقی می‌ماند (مطالعه مقاله قهوه لایت رست چیست؟).
خصوصیات قهوه مدیوم رست
درجه مدیوم رست، تعادلی میان طعمی زنده و سنگینی قهوه ایجاد می‌کند. زمان برشته‌کاری طولانی‌تر در این درجه، از شدت اسیدیته می‌کاهد و بافت غنی‌تر به قهوه می‌بخشد. طعم قهوه مدیوم ترکیبی از ویژگی‌های طبیعی دانه و نت‌های کاراملی ملایم است که باعث می‌شود نوشیدنی متعادل‌تری نسبت به لایت رست داشته باشید (مطالعه مقاله قهوه مدیوم رست چیست؟).
هر دو نوع قهوه لایت و مدیوم، ویژگی‌های ذاتی دانه قهوه را تا حد زیادی حفظ می‌کنند، اما در ظاهر، طعم، اسیدیته، عطر و روش‌های دم‌آوری تفاوت‌هایی با هم دارند. در این بخش، خصوصیات قهوه لایت و مدیوم را دقیق‌تر مقایسه خواهیم کرد تا بتوانید بهترین انتخاب را بر اساس ذائقه و سبک دم‌آوری خود داشته باشید.
فرایند برشته‌کاری
فرایند برشته‌کاری قهوه یکی از عوامل کلیدی در شکل‌گیری عطر، طعم و ویژگی‌های کلی آن است (برای آشنایی بیشتر با عطر و طعم قهوه توصیه میکنیم مقاله افترتیست قهوه چیست را مطالعه کنید). برشته‌کاری لایت کوتاه‌ترین زمان و دمای لازم را دارد. دانه‌های قهوه معمولا تا لحظه ترک اول (First Crack)، یعنی زمانی که رطوبت داخلی آنها آزاد شده و صدای ترک خوردن خفیفی ایجاد می‌شود، برشته می‌شوند. از آنجا که این فرایند تنها چند دقیقه طول می‌کشد، بسیاری از ویژگی‌های طبیعی دانه قهوه دست‌نخورده باقی می‌مانند. نتیجه آن قهوه‌ای با اسیدیته بالا، نت‌های طعمی زنده و عطرهای میوه‌ای یا گلی است (مطالعه مقاله اسیدیته قهوه چیست؟).
برشته‌کاری مدیوم مدت‌زمان بیشتری طول می‌کشد و دمای بالاتری نیاز دارد. در این نوع رست، دانه‌ها از مرحله ترک اول عبور می‌کنند اما قبل از رسیدن به ترک دوم، فرایند متوقف می‌شود. این افزایش زمان برشته‌کاری باعث می‌شود طعم‌های شیرین و غنی‌تر در قهوه ایجاد شوند و از شدت اسیدیته کاسته شود. در عین حال، برخی از ویژگی‌های اصلی دانه همچنان حفظ می‌شوند، اما با عمق بیشتری همراه خواهند بود.
به طور کلی، اگر به دنبال قهوه‌ای هستید که ویژگی‌های ذاتی خاستگاه خود نظیر طعم روشن و میوه‌ای را حفظ کند، قهوه لایت رست انتخاب مناسب‌تری برای شماست. اما اگر به طعمی متعادل‌تر با اسیدیته کمتر و حس دهانی غنی‌تر علاقه دارید، مدیوم رست را انتخاب کنید.
ظاهر دانه‌های قهوه
ظاهر دانه‌های قهوه می‌تواند اطلاعات زیادی درباره نوع برشته‌کاری آنها ارائه دهد. دانه‌های لایت رست معمولا قهوه‌ای روشن هستند و سطحی خشک و بدون روغن دارند. دلیل این موضوع این است که حرارت پایین و زمان برشته‌کاری کوتاه، اجازه نمی‌دهد روغن‌های طبیعی موجود در دانه‌ها به سطح آنها برسند. این دانه‌ها متراکم و سفت‌تر از دانه‌های سایر انواع برشته‌کاری هستند، چراکه ساختار داخلی آنها تغییر چندانی نکرده است.
دانه‌های مدیوم رست رنگ قهوه‌ای تیره‌تری دارند و سطح آنها ممکن است کمی روغنی باشد. بافت این دانه‌ها نسبت به دانه‌های لایت کمی نرم‌تر است، اما همچنان ساختار اصلی خود را حفظ کرده‌اند. این سطح تعادل در تغییرات ساختاری، باعث می‌شود که دانه‌های مدیوم رست، ویژگی‌های طبیعی قهوه را همراه با طعم‌های غنی‌تر و کاراملی ارائه دهند.
طعم قهوه
هرچه دانه‌ها کمتر برشته شوند، ویژگی‌های طبیعی آنها بیشتر حفظ شده و طعم‌های خاص‌تری ارائه می‌دهند. قهوه لایت رست در دنیای قهوه اسپشیالتی محبوب‌ترین انتخاب است، چراکه ویژگی‌های منحصربه‌فرد دانه‌های قهوه را بدون تغییرات زیاد حفظ می‌کند. این نوع برشته‌کاری به اسیدیته بالا، طعم‌های روشن و بافتی سبک منجر می‌شود. در یک فنجان قهوه لایت رست، می‌توان نت‌های مرکباتی، گلی، توتی، میوه‌ای و گیاهی را احساس کرد. اگرچه اسیدیته آن بالاتر از مدیوم رست است، اما تلخی آن صرفا کمتر نیست، چراکه تلخی تا حد زیادی به روش دم‌آوری نیز بستگی دارد. این سبک برشته‌کاری برای افرادی مناسب است که به دنبال طعم‌های تیز و زنده و تجربه‌ای متفاوت از قهوه‌های کلاسیک و همیشگی هستند.
قهوه مدیوم رست از طرفی یکی از محبوب‌ترین درجات برشته‌کاری شناخته می‌شود و ترکیبی از اسیدیته متعادل، طعم نرم و بادی متوسط را ارائه می‌دهد. این نوع قهوه در مقایسه با لایت رست، طعم غنی‌تری دارد اما همچنان تعادل خوبی را حفظ می‌کند. طعم‌های معمول در قهوه مدیوم شامل شکلاتی، آجیلی و کاراملی هستند که بسته به نوع و خاستگاه دانه ممکن است متفاوت باشند.
اسیدیته و بادی
قهوه لایت رست به دلیل مدت‌زمان کوتاه برشته‌کاری، بیشترین میزان اسیدیته را در میان انواع رست دارد. این ویژگی باعث می‌شود طعم قهوه به اصطلاح روشن و زنده باشد و گاهی اوقات حس ترشی شبیه به میوه‌های تازه مانند سیب سبز یا مرکبات در آن احساس شود. از طرفی، بادی قهوه لایت رست سبک است. به این معنی که غلظت نوشیدنی نهایی کمتر بوده و بافت آن رقیق‌تر به نظر می‌رسد و به‌گونه‌ای می‌توان گفت بافتی مشابه با چای دارد.
قهوه مدیوم رست تعادلی ایده‌آل بین بادی و اسیدیته ارائه می‌دهد. اگرچه این نوع قهوه همچنان کمی اسیدی است، اما شدت آن نسبت به لایت رست کمتر شده و طعم آن متعادل‌تر احساس می‌شود. همچنین مدت‌زمان طولانی‌تر برشته‌کاری باعث شده بادی قهوه غنی و کمی سنگین‌تر باشد. این سطح از تعادل باعث می‌شود که مدیوم رست به‌گونه‌ای که نه بیش از حد سبک باشد و نه بیش از حد سنگین، تجربه‌ای دلپذیر و هماهنگ از نظر طعم و بافت ارائه دهد.
آروما
قهوه لایت رست با رایحه‌ای روشن، زنده و پیچیده شناخته می‌شود. به دلیل زمان برشته‌کاری کوتاه‌تر، بوی دانه‌های قهوه بیشتر به ویژگی‌های طبیعی آن وابسته است تا به رایحه‌های ناشی از برشته شدن. عطر لایت رست می‌تواند طیف وسیعی از نت‌های میوه‌ای، گلی و گیاهی را شامل شود که به خاستگاه دانه قهوه بستگی دارد؛ اگر به این سبک قهوه‌ها علاقه‌مند هستید، خرید قهوه اسپشیالیتی را به شما توصیه میکنیم..
قهوه مدیوم رست در مقایسه با لایت رست، رایحه‌ای متعادل‌تر دارد. عطر آن ترکیبی از نت‌های برشته و ویژگی‌های ذاتی دانه قهوه است، که حس دل‌نشین و متعادلی ایجاد می‌کند.
روش دم‌آوری
بهتر است قهوه لایت رست را با روش‌هایی که به آرامی عصاره‌گیری می‌کنند و جزئیات طعمی را به خوبی نشان می‌دهند، تهیه کنید. روش‌هایی نظیر پور اور و دریپ باعث می‌شوند اسیدیته زنده و طعم‌های میوه‌ای و گلی قهوه به خوبی برجسته شوند. همچنین، کلد برو یکی از بهترین گزینه‌ها برای این نوع برشته‌کاری است، زیرا باعث استخراج شیرینی طبیعی و کاهش تلخی احتمالی آن می‌شود. برای تجربه‌ای خالص‌تر، پیشنهاد می‌شود لایت رست را بدون افزودنی‌هایی نظیر شیر یا شکر میل کنید تا پیچیدگی طعمی آن را بهتر احساس کنید.
قهوه مدیوم رست انعطاف‌پذیری بالایی دارد و تقریبا با تمامی روش‌های دم‌آوری سازگار است. از دریپ و پور اور گرفته تا فرنچ پرس و اسپرسو، این نوع قهوه با هر دم‌افزاری طعمی متعادل و دلچسب ارائه می‌دهد (مطالعه مقاله انواع ابزارهای عصاره‌گیری قهوه).
میزان کافئین
کافئین در برابر حرارت مقاوم است و در طول پروسه برشته‌کاری، تغییر محسوسی در میزان آن ایجاد نمی‌شود. به طور کلی از نظر میزان کافئین، قهوه لایت رست و مدیوم رست تفاوت زیادی ندارند (مطالعه مقاله میزان کافئین در درجات مختلف برشته کاری). اگر هدف شما دریافت بیشترین میزان کافئین است، روش دم‌آوری و نسبت قهوه به آب، نقش مهم‌تری در میزان کافئین دریافتی نسبت به درجه رست دارند.
مطالعه مقاله مرتبط: کدام قهوه قوی‌ترین و بیشترین کافئین را دارد؟
اگر اسیدیته قهوه را می‌پسندید، ترجیح می‌دهید نت‌های عطری و طعمی قهوه را به وضوح احساس کنید یا بیشتر قهوه اسپشیالتی خریداری می‌کنید، شاید بهتر باشد سراغ قهوه لایت بروید. اما اگر طعمی متعادل، اسیدیته ملایم و بافت غنی‌تر را ترجیح می‌دهید و به دنبال انتخابی کم‌ریسک‌تر هستید، مدیوم رست گزینه‌ای مناسب‌تر برای شماست. این نوع قهوه ترکیبی از نت‌های شیرین‌تر مانند کاراملی، آجیلی و شکلاتی را به همراه دارد که تعادلی خوشایند بین طعم و بافت ایجاد می‌کند.
توجه کنید که روش دم‌آوری نیز در انتخاب نوع رست تأثیر دارد. اگر بیشتر از ابزار فیلتری نظیر پور اور و دریپ استفاده می‌کنید، لایت رست انتخاب بهتری است. اما اگر قهوه را با فرنچ پرس، اسپرسو یا در ترکیب با شیر می‌نوشید، مدیوم رست می‌تواند انتخاب بهتری باشد.
سخن پایانی
قهوه لایت رست و مدیوم رست هر دو انتخاب‌های فوق‌العاده‌ای هستند، اما هر کدام تجربه‌ای متفاوت ارائه می‌دهند. قهوه مدیوم به کسانی پیشنهاد می‌شود که تعادلی بی‌نقص بین شیرینی، اسیدیته ملایم و بادی متوسط را می‌پسندند و قهوه لایت بیشتر به دوستداران قهوه‌های اسپشیالتی و سینگل اوریجین پیشنهاد می‌شود. نکته مهم این است که هیچ انتخاب برتری وجود ندارد و همه چیز به ذائقه شخصی شما بر می‌گردد؛ اگر هم کسی به قهوه‌ها دارک و طعم‌های قوی و با جسارت علاقه دارد، خرید قهوه ایتالین رست را توصیه میکنیم. بهترین راه این است که هر دو نوع قهوه را امتحان کنید و ببینید کدام بیشتر با سلیقه شما سازگار است. همچنین، فراموش نکنید که روش دم‌آوری نیز در نتیجه نهایی تأثیر دارد و ممکن است یک نوع قهوه در یک روش خاص طعم بهتری داشته باشد. شما میتوانید بر اساس سلیقه خود انواع قهوه را از سایت دلکینی با بهترین کیفیت تهیه کنید و از نوشیدن آن لذت ببرید.
۱. آیا قهوه لایت رست کافئین بیشتری از مدیوم رست دارد؟
خیر، میزان کافئین هر دو تقریبا برابر است.
۲. آیا اسیدیته بالای قهوه لایت رست به معده آسیب می‌زند؟
اگر معده حساسی دارید یا دچار مشکلاتی نظیر رفلاکس و زخم معده هستید، ممکن است اسیدیته بالای لایت رست برای شما ناراحتی ایجاد کند.
۳. آیا قهوه لایت رست تلخی کمتری نسبت به مدیوم رست دارد؟
بله، اما تلخی قهوه فقط به درجه رست بستگی ندارد و عوامل دیگری مثل نوع دانه و روش دم‌آوری هم تأثیرگذار هستند.
۴. بهترین روش دم‌آوری قهوه لایت روست کدام است؟
قهوه‌های فیلتری نظیر پور اور و دریپ برای برجسته کردن طعم‌های لطیف و شفاف لایت رست انتخابی عالی هستند.
۵. آیا می‌توان قهوه لایت رست را با شیر ترکیب کرد؟
به دلیل طعم ظریف و اسیدیته بالا ترکیب شیر با قهوه لایت رست چندان پیشنهاد نمی‌شود.
منابع: hermanoscoffeeroasters, colipsecoffee
قهوه مدیوم رست طعمی متعادل، ملایم‌تر و گاهی همراه با اسیدیته میوه‌ای است، در حالی که قهوه دارک رست طعم تلخ‌تر، سنگین‌تر و دودی‌تر دارد و اسیدیته آن کمتر است.
قهوه ایتالین رست، یکی از دارک‌ترین درجات رست را دارد و روغن‌های دانه به طور کامل آزاد می‌شوند. قهوه با رست ایتالیایی تقریبا سیاه‌رنگ است و طعم دودی و تلخ دارد.
قهوه مدیوم رست به معنای درجه برشته کاری متوسط است. عطر، طعم و ویژگی‌های ذاتی دانه قهوه را به خوبی حفظ می‌کند. معمولا همه افراد این درجه رست را دوست دارند.
